QUINOA RISOTTO
Na een hilarisch stukje van Tim den Besten over “quinoa-kutten” durf ik mijn zak quinoa met geen vinger meer aan te raken. Dat klinkt natuurlijk allemaal veel dramatischer dan het is want ik had een tijdje geleden al besloten niet meer met die hele superfoods-hype mee te doen. Maar ja… die zak quinoa ligt me dus nog wel beschuldigend aan te staren…
Wat top dus dat ik een kookboek heb over de Peruaanse keuken. Quinoa komt uit Peru, dus dat geeft me een mooi excuus om die restjes eens op te koken! Eens kijken of er uit Ceviche van Martin Morales quinoa-technisch nog een beetje te koken valt…
Het boek doet in ieder geval verlangen naar voedsel als je het door bladert. Beelden van gerechten en sfeerbeelden van het Peruaanse eetleven maken je hongerig. Hier krijg ik zin in! En zeg nu zelf; die foto met die pelikanen is toch onbetaalbaar? Bring it on!
In de inleiding verhaalt Morales over zijn jeugd vol eetherinneringen in Peru, het verdriet na de verhuizing naar Engeland en uiteindelijk de winnende combi van Peruaanse culinaire roots in de culinaire melting-pot Londen. Morales opende in Soho een Peruaans restaurant met de nadruk op soul-food; Ceviche. De rest is geschiedenis. Het boek bevat een verzameling recepten van specialiteiten uit het restaurant, samen met gerechten die hun roots vinden in de recepten van oud-tantes en oma’s.
Avontuurlijk en reislustig
Echt een heerlijk avontuur om eens een echt andere keuken te ontdekken maar daar zit eigenlijk ook meteen mijn grootste kritiekpunt. De Peruaanse keuken is in Nederland nog zó onbekend dat het redelijk ondoenlijk lijkt om de gerechten te maken met authentieke ingrediënten. Ga er maar eens aan staan om de spiesjes met octopus en huachanaworst te maken. Omdat die worstjes hier niet verkrijgbaar zijn, geeft hij je een recept, daarvoor ga je naar pagina 238… Voor dat recept heb je dan pancapasta nodig (zie een volgend recept op pagina 226). Kortom… echt een klusje voor een avontuurlijke, reislustige foodie en vaak heb ik daar net de tijd niet voor. Gelukkig geeft het boek een aantal suggesties voor leveranciers, ook online. De kooklustige foodie hoeft dus niet per se reislustig te zijn…
Neemt niet weg dat het boek me enorm inspireert om eens iets nieuws te proberen. En zoals eerder al gezegd; je krijgt er absoluut trek van. Straks, als de zomer weer aanbreekt, ga ik dan ook meteen aan de slag met het titelgerecht van het boek; ceviche. Een ceviche is een visgerecht dat wordt gegaard in “tijgermelk”, een marinade op basis van citroensap.
Quinoa risotto dus… quinotto!
Maar voor nu ging ik vooral op zoek naar een recept met ingrediënten die voor mij haalbaar zijn. Gelukkig had ik dus nog dat restje quinoa in m’n keukenkast en toen ik las dat je daarmee quinoa risotto kunt maken (pro’s noemen dit quinotto) was de keuze snel gemaakt. Met veel gevoel voor drama noemt Morales dit gerecht “Quinotto del valle sagrado”, hetgeen volgens mijn steenkool-peruaans zoveel betekent als “Quinotto uit de heilige vallei” (correct me if I’m wrong!). Vanwege de eetbaarheidsfactor voor de Little Foodies maakte ik een versie met doperwtjes in plaats van paddestoelen. Niet hetzelfde als risotto, wél lekker!


- 250 gram quinoa
- 1 liter water
- 1 eetl boter
- 1 fijngesnipperde ui
- 3 fijngehakte teentjes knoflook
- 125 ml witte wijn
- 125 ml slagroom
- 200 gram doperwtjes
- 100 gram geraspte Parmezaanse kaas
- 4 eetlepels fijngehakte peterselieblaadjes
- peper en zout
- Was de quinoa in een vergiet en doe in de pan met een liter water en een snuf zout. Kook tot de quinoa gaar is en al het water is geabsorbeerd (ca. 10 minuten).
- Bak de ui in de boter zachtjes tot hij glazig is en voeg dan de knoflook toe. Bak nog een minuut en voeg dan de wijn toe. Laat koken, giet er de room bij en breng op smaak met wat peper en zout. Doe er de doperwten bij en laat nog 3 minuten koken. Voeg de gekookte quinoa toe, roer goed door, zet het vuur laag en kook al roerend tot de quinoa de consistentie van risotto heeft. Roer er de helft van de kaas door en de helft van de peterselieblaadjes. Serveer met de rest van de kaas en de peterselie.