Recept roze koeken, maar dan een tikkie deftiger…
Nee, dit is níet het fameuze recept roze koeken van Karin Luiten! Hoe beroemd die inmiddels ook zijn…. Ik wilde eens wat anders maar ‘t moesten wél roze koeken zijn. En dan het liefst van het allergiftigste roze! Het moest eigenlijk een concensus-koek worden, ofwel Poldermodel roze koek. Niet te kinderachtig mocht hij zijn want de Grote Mensen die ik ken, hebben met hun herinnering aan de mierzoete koeken uit de schoolpauze’s, vrijwel zonder uitzondering een zwak voor de koek. Zo kan ik zelf geen roze koek tegenkomen zonder meteen teruggeslingerd te worden naar de kantine van de middelbare school. Prachtige tijden waren dat. Tenminste… als ik er nu aan terugdenk. Toen ik er, al puberend, midden in zat vond ik het allemaal maar niks. Vreselijk ingewikkeld vond ik alles en die roze koeken waren voor mij echt een beetje “hoop in bange tijden”. Misschien dat volwassenen er daarom blijvend zo gek op zijn?
Kijk, voor de kinderen telt roze-koeken-technisch eigenlijk maar één ding en dat is dus dat kleurtje. Hoe feller hoe beter en voor de fabrieksvariant wordt daarom al rap uitgeweken naar allerlei vieze toevoegingen waar ik het hier op mijn blije blog eigenlijk niet eens over wil hebben. Google er maar eens op, dan weet je precies wat ik bedoel. Eigenlijk is dat bizar, want juist rood en roze zijn kleuren die de natuur ruimschoots levert. Denk maar aan aardbeien, kersen, frambozen. Stuk voor stuk geschikt om roze koeken glazuur mee te kleuren.
Ik koos dit keer voor bietjes als kleurstof om zo die echte hele foute fuchsia-kleur te krijgen. En nee… je roze koek smaakt dan echt niet naar bietjes, integendeel! Er gaat namelijk als frisse tegenhanger een ferme overdosis suiker in het glazuur, want ja, het blíjft een roze koek natuurlijk en alle healthy foodbloggers ten spijt gaat zo’n ding echt never nooit niet ook maar in de richting van gezond komen! Gelukkig maar, ongezond is zo af en toe namelijk ook heel gezond. Morgen ga ik weer braaf aan de “Thinspiration“.
Qua Poldermodel moesten mijn roze koeken dus ook voor grote mensen een beetje interessanter worden. Een fikse zoektocht op het internet leverde me een goed basisrecept op van Hummingbird High. Creme fraiche en lemon, kijk dat ging al de goede kant op! Even geen mierzoete vanille dus maar een boel fris waar ik voor het deftig nog wat rozenwater aan toevoegde. Klinkt goed he? Met dit recept roze koeken kun je voor de dag komen, zowel bij kleine mensen als bij de groten. Deze koeken brengen bij mij in ieder geval al die kantine-herinneringen weer boven. Waaraan denk jij bij roze koeken?
- Voor 12 stuks
- 225 gram bloem
- 1/2 tl zout
- 1/2 tl baking soda
- 225 gram suiker
- rasp van 2 citroenen
- 200 gram roomboter op kamertemperatuur
- 3 grote eieren op kamertemperatuur
- 25 ml vers citroensap (ca. 1/2 citroen)
- 1 1/2 eetlepel rozenwater
- 50 gram creme fraiche
- Voor de glazuur
- 1 biet, geschild en in vier stukken gesneden
- 2 eetlepels citroensap
- 200 gram poedersuiker, gezeefd
- Verwarm je oven voor op 180 graden en vet een muffinblik voor 12 grote muffins goed in.
- Meng in een grote kom de bloem met het zout en de baking soda. Roer even goed door met een garde dan wordt je cake straks wat luchtiger.
- Mix in een andere kom de suiker met citroenrasp. Voeg er de zachte boter aan toe en mix een paar minuten op medium snelheid tot de suikerboter mooi bleek is geworden.
- Voeg er de eieren aan toe. Eerst een, goed mixen, dan de volgende, enzovoort...
- Voeg dan citroensap en rozenwater toe en de creme fraiche en klop tot het egaal gemengd is. Spatel er dan de bloem door, let op, niet mixen dan kan je beslag taai worden. Als het beslag goed gemengd is kun je het verdelen over de het muffinbakblik.
- Bak in de oven tot de cakes licht gekleurd zijn en de bovenkant stevig aan voelt. Bij mij was dat ca. 20 minuten maar iedere oven is anders!
- Laat de cakes eerst 10 minuten in de vorm afkoelen en leg ze daarna met de bolle bovenkant onder op een rooster tot ze helemaal afgekoeld zijn.
- Voor de glazuur rooster je eerst de biet ongeveer 30 minuten in een oven van 225 graden. Laat afkoelen en doe in de blender met 2 eetlepels citroensap. Goed fijnmalen en daarna in een zeef met een bak eronder uit laten lekken. De bietenpulp heb je niet meer nodig.
- Voeg 1 eetlepel van je zelfgemaakte bietensap toe aan de poedersuiker en roer goed door. Naar eigen inzicht kun je eventueel wat meer sap toevoegen om je glazuur wat dunner te maken, ik hou erg van een nonchalant druip-effect.
- Versier je koeken met de glazuur en eet ze als dat helemaal opgedroogd is. Wauw!
Dan denk ik aan de pauzes in de middelbare school (Werkplaats in Bilthoven). Ik heb het heeeel lang weten uit te stellen om er 1 te kopen en eten omdat ik ze er zo gigantisch mierzoet eruit vond zien en dacht dat echt niet lekker kon zijn. Iedereen at die koeken toen. Uiteindelijk toch eentje geproefd en tja, waren toch wel lekker! haha. Inderdaad erg zoet en groot maar niet echt vies. hahaha.
Maar ik moet zeggen dat de keren dat ik ze nu gekocht heb op 1 hand te tellen zijn. Hoewel het me wel weer heel leuk lijkt om ze eens te maken. 😉
Doen Tessa! Het leuke van deze koeken is dat ze tegelijkertijd “volwassen” en “fout” zijn. Ik heb er al flink wat grote mensen blij mee gemaakt, haha! En het is toch zalig om weer eens terug te denken aan “toen”…
Ja, en ik weet dat ik de Man er blij mee maak! 😉 Is al reden genoeg toch?? hahha
De Man blij maken is altijd een goed idee ;-)!
Haha.. moet lachen om je opmerking dat ze never nooit niet in de buurt van gezond komen. Mocht het wel zo zijn dan is dát volgens mij niet gezond 😉
In Engeland kun je die koeken trouwens niet krijgen, dus neem ik ze wel eens mee als ik op familiebezoek ga.
Vroeger aten wij ze thuis af en toe bij de thee, onze schoolkantine had namelijk alleen maar stroopwafels. Deze volwassen variant (zonder luizen..) lijkt me erg ongezond lekker, misschien moet je ze een keer voor me maken?!
Nou Hazel, kom maar langs hoor! Neem jij dan ook iets uit de cookie cottage mee?