Het is weer “die tijd van de maand”. Eind van de maand kookt/bakt/maakt een groot aantal foodbloggers een recept van de blog van een collegablogger. Gewoon, omdat het kan. En ook omdat het zo vreselijk leuk is om lekker op elkaars blog rond te neuzen. Zonder de swap kom ik daar eigenlijk nooit echt aan toe. Nu was het afgelopen maand ook wel historisch druk hier in Casa Foodiemoods. Het is sowieso een doorlopende kunst om kids, werk en man allemaal voldoende aandacht te geven maar deze maand kwamen daar nog wat flinke “projecten” tussendoor geknald. Zo was daar “Project X” waar ik nog steeds niets over mag vertellen maar wat wél heel leuk (en tijdrovend!) is. Verder de jaarlijkse Culiperslunch waar ik nog een flinke goodiebag aan over heb gehouden met daarin inspiratie voor nog wel 50 nieuwe blogposts. O ja, en de boekpresentatie van Rutger Bakt. Ook zo ontzettend leuk (wat is ie aardig!) en… o ja… daar moet ik óók nog wat mee! Maar eerst kwamen daar het schoolkamp voor little Mister Foodie en de week erop het schoolkamp voor little Miss Foodie tussendoor. Bent u er nog?
En nét toen ik tijdens een weekend tussen twee schoolkampen even aan het zuurstof wilde om bij te tanken, herinnerde little Miss Foodie mij aan het paasontbijt van school. Ik – volledig in paniek! – reageerde met de opmerking dat het er dit jaar even niet in zat dat ik daar iets voor zou bakken. Nee, ik zou wel wat krentenbollen kopen om mee te nemen. Het bleef even stil. De teleurstelling was bijna tastbaar. Tot broerlief de verlossende woorden sprak: “Nee hoor! Mam maakt een grapje. Die gaat écht wel iets bakken voor ons!”.
Voor mij het startsein om in allerijl op de blog Bakverhalen van Angelique een geschikt recept te zoeken voor een lekkere paastractatie. Handig, zo’n foodblogswap! Het werden deze zalige wortelcakejes. Stiekem ook nog smokkelwaar want zo krijgen ze ook nog wat groenten binnen…
- 160 gram zelfrijzend bakmeel
- 160 gram bruine basterdsuiker
- 130 gram gesmolten kokosolie
- 2 eieren, losgeklopt
- 1/2 tl zout
- 1 1/2 tl kaneel of koekkruiden
- 200 gram fijngeraspte wortels
- 100 gram roomkaas (er bestaat ook een lactosevrije variant van L Minus)
- 100-200 gram poedersuiker (zoveel toevoegen tot het dik genoeg is)
- geraspte kokos om te bestrooien
- Verwarm je oven voor op 170 graden en zet 12 cupcakevormpjes op een bakplaat of in een muffinblik. Meng dan alle droge ingrediënten met elkaar in een beslagkom. Meng de olie en losgeklopte eieren in een ander kommetje en roer door het droge deel. Roer kort tot er geen klonten meer zijn en spatel er dan de wortelen door. That's it! Verdeel over de 12 vormpjes en schuif voor ongeveer 20 minuten in de oven. Checken of ze gaar zijn doe je zo: steek er een droge sateprikker in en haal die er weer uit. Als hij er schoon en droog uit komt zijn je cupcakes gaar en kun je ze op een rooster buiten de oven laten afkoelen.
- Maak de glazuur door de roomkaas flink te roeren en er dan lepel voor lepel de poedersuiker door te mengen. Eerst zal je topping flink dunner worden. Voeg rustig steeds meer poedersuiker toe tot de pasta zo dik is als Nutella.
- Smeer of spuit de glazuur op je cupcakes en bestrooi met kokosrasp.
Klef?
Haha Edith, je dingt mee naar de hoofdprijs maar “klef” klinkt me nog nét niet zalig genoeg… maar wel een heel stuk beter dan nat en vochtig 😉
Smeuïg dan? 😉 Ze zien er lekker uit!
Ja Angelique, dát is het! Maar ja, jij hebt natuurlijk voorkennis; ze komen van jouw blog 😉
Haha, ik bleef inderdaad ook wel erg dicht bij jouw ongelukkige kwalificaties! Smeuïg is inderdaad een stuk appetijtelijker!
Oh wat herkenbaar. Een paar jaar geleden “Dan koopt mama wel een taart bij de Hema voor je verjaardag” (ik had het echt heel erg druk). Dat gezicht! Die ontzetting! Kinderen helpen dan echt bij het vormen van vaste gewoontes en rituelen in het gezin.
“Dan koopt mama wel een taart bij de Hema” is voor een foodblogger ook wel een bijzondere uitspraak haha! Lees nu net deze blog weer eens door en dat Project X waar ik het over had gaat trouwens door! Zal dat wel op de FB-page posten…